10 Nisan 2012 Salı

Elimde Sihirli Bir Değneğim Olsa Kendime Akıl Dilerdim


Uzman Tv'de "uçuk nasıl tedavi edilir?" diye bir video izliyordum demin. Niye Uzman Tv ben de bilmiyorum. Google'da ne aratsam o çıkıyor çünkü. Uzman Tv bambaşka bir kültür zaten, ayrı bir ekol. Neyse bilmediğim bir şey söylemedi gerçi küt saçlı, ev ekonomisi öğretmeni tipli kadın, ağzını şaklata şaklata. Dediği şeylerin hepsini ben de çıkar çıkmaz yaptım zaten. Kaç gündür dudağımdaki uçuk, uçuk virüsünün lenf bezlerime sıçramasından kelli bir ağrı ve gözümde geçmek bitmeyen bir batmayla yaşıyorum. Bütün dünyam başıma yıkılmış bir haldeyim yani. Dün de uçuğum geçmek üzereyken yeni yeni kabarcıkları görünce annemi aradım. Dünyamın başıma yıkılmış olduğu detayını da cebimize koyarsak, konuşma sırasında zırladığım gerçeği çıkar ortaya, ki bu doğrudur. Ardından annem babamı aramış, babam beni aradı. Böyle bir zincirleme telefon tamlaması gerçekleştirdik kendi aramızda. Dünden beri de günün çeşitli saatlerinde ikisi tarafından aranıp, halet-i ruhiyem teftiş ediliyor. Zira uçuk için ağlayan bir insana ben de normal gözüyle bakmam zaten. 

Annem haftalardır dedem hasta olduğu için onun yanında. Bana da iyi olduğunu söylüyorlardı ama bugün, aslında onun geçen zamanlarda yoğun bakımda yattığını, komalara girdiğini, iç kanama geçirdiğini, durumunun kritik olduğunu ve yeni yeni toparladığını öğrendim. Beni üzmemek için bunların hiçbirini söylememişler. Dedemin hastaneden çıktığını zannedip uçuğum için telefonda zırlarken de annem hastanede onun yanındaymış. İnsanlar ne büyük sıkıntılar yaşayıp sırf beni üzmemek için yansıtmıyorken benim bok kadar şeyi büyütüp onları huzursuz etmem bencillikten başka bir şey değil. Küçükken daha akıllıydım ben ya. Niye böyle oldum? İşte tek çocuk bu yüzden yapmayacaksın aslında. Elinin altında bir tane yedekte düzgün bir çocuk olacak ki en azından onunla avunasın. Anne baba, siz ikinci çocuğu bir düşünün bence çok geç kalmadan.
Özür dilerim :* 

7 yorum:

HüSSo dedi ki...

Saçma sapan duygusala bağlama, bazı şeyler için çok geç, çok mızmızlanırsan biz sana kardeş veririz Dilara ile :)

İsmini Vermek İstemeyen Seyirci dedi ki...

Hadi bana kardeş yapın :D

Aydedeye havlayan dedi ki...

sorma ya, o uçuk belasından ben de çok çektim, neyse yaş ilerleyince benim yumuşak :) dudaklarımdan gidiverdiler. ilkokuldayken haftada bir çıkar ve insanüstü büyüklüğüyle mahallade muhabbet konusu olurdum. hatta bi keresinde dudağım neredeyse bir yumruk büyüklüğüne ulaşmıştı. ilkokul aşkıma olan sevgim de uçuğumla aynı ölçüye erdiğinde içimdeki aşka engel olamayıp bir sıcak öpüş girişiminde de bulunmuştum ne yalan söyleyim ama hiç şansımın olmadığını birisinin bana söylemesi gerekti. kimse söylememişti talihsizlik o ki! irin+kabarcıklar+şişlik üçgeni yeterince mide bulandırıcıydı. ama seneler sonra hatun beni bi şekilde buldu ve benimle görüşmek istedi ama ben çok kuuul olmuştum hehe ve tabii ki görüşmeyi reddettim. o uçuk anısını yenmeliydim.. sonra anladım ki hiç değişmemiştim, hala maldım yani. hatunu yine öpecekken olayın içine sıçmıştım. yani demek istemem o ki duygujuum insanlar pek kolay değişmiyor. off ne yazdım ya. ben de sıkıldım. haydi görüşürüzz

Adsız dedi ki...

soyliyim mi neden böyle oldugunu? o okuldan kaynakjlanıyor zannımca. küçükken ben de daha başkaydım ama ne zaman o okula başladım tozu dağ yaptım, dağ yıkıldı, altında kaldım, eften püften şeylerle ortalığı çoooook ayağa kaldırdım bi de oturdum saatlerce her b*k agladım. okuldan o okuldan. kendimden biliyorum ben :D

İsmini Vermek İstemeyen Seyirci dedi ki...

Canbaba ne yapmışsın sen ya :D Güldüm yazdığını okurken. Ama acılı bir gülüş oldu zira dudağım hala düzelmedi :ı Kıza da ayıp olmuş kuuul adam.

Rüzgara Doğru, hadi ya :D Mezun olunca geçti mi peki?

Adsız dedi ki...

ahahahaaa o kadar buyuk travmatonik psikopatlık durum geçer mi bee! neyse korkma; gecmiyo bebeişim, azalıyor ama tabi üstünden seneleerrr geçmesi lazım :D

İsmini Vermek İstemeyen Seyirci dedi ki...

Neyse erken teşhis hayat kurtarır yine de :D