19 Ağustos 2012 Pazar

Diğer Evlerde Çok Yedik Biz Sadece Çay Alalım


Çizgi filmlerde olurdu; ıssız adaya düşmüş ve günlerce aç kalmış adamlar birbirlerini bir süre sonra hamburger ya da kızarmış tavuk olarak görmeye başlarlardı. Ben de aynı mantıkla bayramları tatil olarak görüyorum yıllardır. Hatta eskiden hafta sonuyla bağlanıp 9-10 günlük bayramlar olurdu en şahanesinden, artık yaz tatiline geliyor mesela hoş değil. Neyse belki de büyük aileden uzakta büyüdüğüm için benim için sadece tatil ifade ediyordur bayramlar. Anne ve babamdan ibaret "ailecik"le arada büyüklerin olduğu şehirlere de gittik gerçi yalan söylemiyim. Ama öyle bayram kültürüm yok ne yazık ki. Belki de yazık değildir gerçi. İlerde "çocuğum niye yanıma gelmedi, ah torunlarım, nerede o eski cıvıl cıvıl kalabalık bayramlar" diye hayıflanacak hatıralarım yok benim. Nijeryalı bir çocuğun "Niye iPad'im yoooğk!" diye böğürmeyeceği gibi bir durum. iPad ne yani görmemiş ki sabi. Bir sömürgeci turist çocuğu elinde iPad'iyle çok enteresan bir canlı görmüş gibi gözüne sinek konarken fotoğrafını çekmediği sürece ruhu duymaz.

Bu benim avantajım mı dezavantajım mı tartışılır ama bir kadın var ki onun için artık bayramlar mutsuzluk sebebi olmaya başladı gün be gün: 9 çocuk, 18 torun, biri annesinin göbüşünde 13 torun çocuğuyla "Trabzonlu Kibele" büyük anneannem, gelecekteki bayramlarını hiç böyle hayal etmemişti muhtemelen. "Şimdi şu kadar çocuk doğurdum, onlar da ikişerden torun yapsalar, 5 kişi ordan, 3 kişi burdan eder mi sana 30 kişi! Oh güzel bayramlar!" Evde yapılan hesap çarşıya uymadı tabii. Yıllar içinde bütün çocukları başka yerlere gidip kocacığı da ölünce evini kapatıp büyük kızının yanında kalmaya başladı ki o kız benim anneannem. Bütün çocukları ve torunları ayrı ayrı sevip ilgileniyor tabii ki ama hayalindeki şey bu değil biliyorum. Sabah aradığımızda evde değildi, gelen giden olur belki diye kendi evine gitmiş. Belki de kafası şişmiştir yılların gürültüsünden. Şöyle kocasız, çocuksuz, torunsuz bayram tatili yapacaktır sessiz sakin. En çok harçlığı da o verir oysa. Kâra geçti bu bayram. 

Bayramları tatil olarak görmeyen herkesin bayramını kutlamayı planlıyorum önümüzdeki bayram. Telefondan değil ama. Öperek böyle harçlık alarak. En çok harçlığı da büyük anneannem verir köşeyi dönerim hem. Öberim ellerden :*