Beyimin Cafe'si Var

Yolculuk ritüelleri denen bir şey var. Eğer tek kişilik koltukta gitmiyorsan, otobüse senden önce binen teyzenin sana ait olan cam kenarına oturması genel kurallardan biri. Ki oturmakla da kalmaz, bileti göstermene rağmen inatla o koltuğun ona ait olduğunu iddia eder. Bahaneler sunar ardından, araba tutmasından, panik ataklara kadar. İnanmış bir kere, ikna edemezsin. Ama ben de inandım cam kenarına, beni de ikna etmek zor aksi bir duruma. Artık tam muavini çağırıp diplomatik yollardan işimi halledecekken, illegal olanı seçtim. Suratımın "sevimli" sıfatını bir maske gibi geçirdim kafama. "Ama cam kenarı olmazsa ben gidemem ki :ı " dedim yüzüm sokakta kalmış bir kedi yavrusu gibiyken. Gözlerim desen adeta bir anime kapak kızı. Titrek, sulu.. Menopoz gardını düşürdü sonunda  "Eh iyi madem" dedi teyze. Sonuç: Pms 1 - Menopoz 0. Kuruldum hemen cam kenarıma. Benimle konuşmasın diye de hemen mp3 çalarımı açtım. Derken yolculuğun 10. dakikasında müzik kesildi. Çünkü mp3 çalarımın şarjı bitti. Panikledim bir an ne yapacağımı şaşırdım. "Yani sen ne ara benim bir uzvum oldun da ben sensiz bir şey yapamıyorum? Sporlarla mı yoksa bölünerek mi çoğaldım, neremden çıktın? Ben sensiz yolculuk nedir bilmiyorum ki :ı " Gibi şeylerle bir müddet hayatı sorguladım. Bu sırada göz ucuyla teyzeye baktım televizyonu açmaya çalışıyordu. Önce televizyonu açtım benimle konuşmasın diye. Sonra korkarak çıkardım kulaklığımı, ama teyze hemen konuşmaya başladı. "Öğrenci misin, nerde, bölümün ne, Zo'da ne işin var, annen baban ne iş yapar?" gibi +50 yaş grubuna hitap eden sorularla haşır neşir oldum mecburen. Kurtuluş yoksa zevk almaya baktım cevap verdim ben de. Sonunda konu oğluşuna geldi. 25 yaşındaymış, saygılıymış, internet cafesi varmış ona ait, çok kibarmış falan. İnternet cafesi varsa tamam dedim zaten. Hele ona aitse benim sırtım yere gelmez. "Bak sana gösteriyim" dedi çıkardı bir de fotoğrafını gösterdi bana. "Soluk benizli tipik bir Karadeniz oğlanı" dedim, içimden. Baktım artık bundan sonraki aşama telefon numaramı istemeye kadar gidiyor can havliyle "Aa Feriha başlamış en sevdiğim dizi!" dedim kulaklığımı televizyona taktım hemen. Ben böyle ayküu seviyesi düşük dizi bilmiyorum ayrıca. Feriha'nın sevgilisi zaten başlı başına bir blog konusu, o konuya hiç girmiyorum o yüzden.
Bu biloon anafikri şudur: Bundan sonra yola çıkmadan önce ilk iş mp3 çalar şarj edilecek, sonra diş fırçası çantaya koyulabilir. Öncelik bu yani.